Blog

 “Met teksten is iets raadselachtigs aan de hand. Je hebt zaken als timing, uitvergroting, de toevoeging die alles in een ander licht zet, maar het is lastig te voorspellen wanneer iets werkt. Als tekstschrijver probeer je maar wat. Negen van de tien keer is het niks of hooguit aardig, bij de tiende keer kan het ineens helemaal raak zijn.”

Dat is niet mijn tekst maar die van cabaretier Erik van Muiswinkel in een interview in Onze Taal, 2017 – 5.

Nu heeft Van Muiswinkel (mooie naam trouwens) het waarschijnlijk vooral over gesproken teksten maar mijns inziens geldt het citaat ook voor geschreven zinnen. In ieder geval voedt het mijn optimisme.

 

 

Nu ben ik net terug van vakantie en meteen slaat de twijfel al weer toe. Moet ik dat voordeeltje van maar liefst 30 euro nu laten lopen of zal ik er toch op ingaan? Een schoenenrek van 49,95 voor 19,95, je bent gek als je die kans voorbij laat gaan. Of niet soms? (meer…)

Als mijn landelijk dagblad niet wordt bezorgd, dien ik daarover een klacht in. De krant haast zich dan om mijn abonnement met 1 dag te verlengen. Maar dat wil ik niet. Ik wil die krant hebben want ik wil ‘m lezen. (meer…)

Het laatste oordeel is een musical over ambities. Kleine ambities, grote ambities? Wie zijn wij om dat te bepalen?
(meer…)

Erg fraai zijn de beelden niet. En kort bovendien.

Maar ja, het valt niet mee om te filmen door het raam van een busje. En al helemaal niet wanneer de andere passagiers zich verdringen voor de andere ramen.

Maar goed, het is wel een zeearend! in Finland, in 2016.

 

 180727 (vervolg)

Erg fraai zijn de beelden niet, schreef ik hierboven. Maar soms is het beeld zo boeiend dat je de onvolkomenheden op de koop toeneemt. Want het broedende stel zeearenden in het Hunzedal was (terecht) voor fotografen en filmers in een brede straal ontoegankelijk gemaakt door verkeersmaatregelen en andere belemmeringen. Gelukkig bleven die vogels vliegen zodat er met wat geluk toch opnamen mogelijk waren.

Zoals de beelden die ik maakte op 1 april 2018 op een koude en vooral winderige dijk bij de haven van Noordlaren. De geschatte afstand was meer dan anderhalve kilometer en dat verklaart samen met de wind de kwaliteit. Inmiddels is het jong uitgevlogen en dat is schitterend vastgelegd door fotograaf Thijs Glastra. Foto plus winderige beelden zijn hier te bezichtigen.

Dat kan natuurlijk niet: een filmpje over ijseenden voorzien van een tekst over die beroerde tekstverwerker Word. Dat heeft deze eend uit de Arctisch-Baltische streken niet verdiend. (meer…)

Het heeft niets maar dan ook niets met ornithologie te maken, maar wat is de overeenkomst tussen de ijseend en de rivier de IJssel? En waarom is Word zo’n verschrikkelijk irritante tekstverwerker? (meer…)

Het valt niet altijd mee om begrip op te brengen voor de beweegredenen en bedoelingen van onze medemens. Dat geldt wat mij betreft niet alleen voor de hedendaagse medemens, maar ook zeker en misschien nog wel sterker voor de historische personen en personages die zich aan ons presenteren in de erkende meesterwerken van de geschiedenis.
Neem bijvoorbeeld de Mozart-opera’s, bijvoorbeeld Die Zauberflote. (meer…)

Tachtig jaar geleden was het nog een gewone broedvogel in Nederland maar nu komen ze nog alleen even langs om te bunkeren (een enkele overwinteraar uitgezonderd). (meer…)

Hoe lang is het geleden dat heel Nederland zich druk of vrolijk maakte over ‘de dag die je wist dat zou komen’? (meer…)